Het ontstaan
Eigenlijk gaat het idee voor een chemievrij zwembad weer terug naar de tijd van het Romeinse Rijk, waar de waterbehandeling bestond uit het afvoeren van gebruikt water en het aanvoeren van vers water via aquaducten. Aan het eind van de 19de eeuw werd vervolgens filtratie in zwembaden toegepast om het water schoner te maken en pas aan het begin van de 20ste eeuw werd chloor geïntroduceerd voor de desinfectie van zwemwater. Tot op de dag van vandaag gelden strikte regels voor de kwaliteit van water in zwembaden, zoals voor vrij chloor- en pH-waarden. In Nederland is het gebruik van chloor voor de desinfectie van zwembadwater bovendien bij wet verplicht. Tegelijkertijd is juist de toevoeging van chloor er de oorzaak van dat een grote groep mensen het zwembad verlaat met irritaties aan huid, ogen of luchtwegen. Of een bezoek aan het zwembad helemaal vermijdt. Dit is jammer en onwenselijk, vond Maarten: "Zwemmen is immers een plezierige en gezonde bezigheid die we aan zo veel mogelijk mensen moeten kunnen aanbieden." Zijn ambitie werd vervolgens het realiseren van een waterbehandelingssysteem dat zou voldoen aan de wettelijke normen van zwemwaterkwaliteit en tegelijkertijd chemicaliën-vrij zou zijn.